Van Yungaburra naar Charters Towers

Als we met de ferry zijn geweest hebben we nog best wat tijd, in eerste instantie wilden we naar Kuranda en dan ergens bij Port Douglas slapen. Bij een winkelcentrum gaan we even wat eten en zoeken wat dingen op. Kuranda blijkt vrij duur, en je bent er best even mee bezig, dus we besluiten het over te slaan, en in plaats daarvan naar Yungaburra te rijden, dus we boeken gelijk een slaapplaats bij de Kookaburra Lodge, wat een kneuterig motelletje blijkt in een even kneuterig plaatsje. De rit er heen is schitterend, wel flink bochtig en veel stijgen en dalen.
We halen de spullen uit de auto en lopen dan gelijk de richting op die de eigenaresse aanwees richting Petersens creek, waar vogelbekdieren moeten zitten. We moeten over een smalle hangbrug, er staat een stel beneden aan de waterkant die zeggen dat ze er net een paar gezien hebben, maar dat ze de kreek verder in zijn gezwommen. We blijven nog even staan en verdomd, er komt een vreemd klein beestje aanzwemmen! Ze zijn kleiner dan ik dacht, razendsnel ook. Terwijl we het pad aflopen zien we er uiteindelijk een stuk of 4, leuk! We komen uit bij de straat waardoor we het dorpje in zijn gekomen, en volgen die dus weer richting hotel. We halen wat bij de take-away waar we meer van hadden verwacht, maar ach, het smaakt best. Voor de volgende ochtend hebben we ontbijt bij de kamer besteld, dus om acht uur wordt er aangeklopt en staan er heerlijke verse warme croissants met jam en jus d' orange. We zetten er een kop koffie en thee bij en zitten heerlijk buiten, wel met vestje want het is best fris hier, we hebben onder het dekbed geslapen vannacht.

Gister liet de eigenaresse een kaart zien van de omgeving met een aantal dingen om te doen in de omgeving. Dat nemen we deels over en rijden via de tegenvallende Malada Falls naar de Nerada theeplantage, de oudste theeplantage van Australië. We boeken een rondleiding met Devonshire tea, heel erg leuk, en niet alleen omdat er bij het theehuis een paar boomkangaroes zitten. Het is heel interessant, al moet ik moeite doen het te verstaan omdat mijn oor nog steeds dicht zit. Vermoed dat het toch geen water is, en andere druppels moet halen.  Aan het eind van de rondleiding krijgen we een flinke scone met jam en clotted cream. We bestellen 2 kipwraps om mee te nemen, en rijden dan weer verder richting Etty Bay, waar we nog kans hebben kasuarissen te zien, maar helaas. Het miezert ook steeds een beetje, en het waait flink. Na de wraps te hebben opgesmuld en een stukje over het strand te hebben gekuierd gaan we Rosie (zo hebben we de auto gedoopt) weer in voor de laatste 2 uurtjes richting Lucinda. Het landschap verandert weer, de suikerriet velden en bananenplantages komen weer terug, en het wordt warmer. Onderweg ook voor het eerst getankt, de dame was trots op ons 😁 dus we kregen 10% korting! Het Hinchinbrooke Marine Cove Resort blijkt wat anders te zijn dan we ons hadden voorgesteld, we zijn in een fishinglodge terecht gekomen! Omdat er ook een baramundi viswedstrijd is, is de eetgelegenheid aan de overkant daarvoor afgehuurd, en moeten we naar de pub een stuk terug om te eten. We delen de steak van 4 ons en nemen een flesje Prosecco en proosten op Jess haar verjaardag. Ik rijd in het donker terug, ook voor het eerst.

De volgende dag weer een lange rit, we ontbijten met thee en een appel, en rijden dan naar Coles om een echt ontbijt te halen. Ze hebben geen croissants ofzo, dus we halen bolletjes, andere broodjes voor vanavond, ham, kip, kaas en zalm, en crackertjes. Het wordt steeds warmer, en we gaan weer op weg. Onderweg op een picknick plaats eten we de broodjes, die nog bijna wegwaaien. Rondom Townsville is het even druk, maar daarna wordt het weer rustiger, en ook droger en warmer buiten, 29°C uiteindelijk. We komen veel roadtrains tegen, wat een wagens zeg, wat had papa dát mooi gevonden!
Ook zien we veel wallabies en roo's, maar op 1 na helaas allemaal doodgereden. We komen ook weer veel suikerrietplantages tegen, met bijhorende treinsporen, en dan ineens knipperen er rode lichten, en moeten we stoppen voor een lange trein vol geoogste suikerriet.
Wegwerkzaamheden ook weer genoeg deze rit, dus gas, afremmen en stilstaan, langzaam rijden, het komt allemaal weer langs vandaag. Rond half 3 zijn we op de camping, we hebben een cabin voor vannacht. Hij is nog kleiner dan onze oude caravan, maar netjes en met een lekkere douche. Als we geïnstalleerd zijn rijden we naar het dorpje om een apotheek te zoeken, mn oor zit nog steeds dicht dus het zal geen water zijn. Ik koop druppels en een spuit om het uit te kunnen spuiten. Als we naar de auto lopen belt Stijn! Hij mocht even bellen voor hij naar school moet, morgenochtend gaan ze naar Disney. Als we terug zijn op de camping hebben we het warm, dus we halen baddoeken bij de receptie, waar ze ons maar moedig vinden, en als we het water ingaan merken we wat ze bedoelen, brrr wat koud!!! Maar als je eenmaal door bent gaat het wel, dus we poedelen wat en douchen ons daarna warm.