vrijdag 13 september 2019

Sydney

Zo, terwijl de road trains voorbij razen zit ik voor de cabin in de outback, en heb ik eindelijk de rust om ff verder te gaan met mijn verhaal.

De vlucht naar Sydney vertrekt wat later, en het regent en onweert inmiddels flink, wat het eerste deel van de vlucht wat hobbelig maakt.  Pas boven Australië wordt het beter, en wonder boven wonder slapen we beiden best wat, mede dankzij het feit dat we wederom 3 stoelen met z'n tweetjes hebben. Om even over elven landen we, en we zijn tot in de puntjes voorbereid op wat komen gaat, alle afleveringen van Border Security minstens 2x gezien dus kom maar op met die controles! We hebben de kaarten ingevuld, bij de paspoortcontrole vragen ze wat over de medicijnen, en bij de volgende controle kijken ze naar de kaart, lane 6 please.....en we lopen zo overal voorbij! Geen ondervragingen, ze hoeven niet te zien wat er allemaal in de tassen zit, geen camera's, nix nakkes nada noppes, have a nice stay ladies!

We halen wat te eten en een Opal card voor de treinen en gaan op weg naar het hotel. Het is ff zoeken, en behoorlijk heuvelachtig dus sjouwen met de tassen, maar eenmaal bij het hotel mogen we gelukkig gelijk de kamer op, en kunnen we ons even opfrissen en uitpakken. We gaan met de bus naar de botanische tuinen, ff puzzelen want er worden geen haltes omgeroepen, maar we komen er. Bij de ingang zien we een zwart witte ibis, wow! Verderop blijken het de lokale duiven en wemelt het er van. We slenteren wat langs de paden, komen bij het water en lopen een stukje naar rechts.......en kijken zó op het Opera House, bij ondergaande zon, zo onwerkelijk om hier nu echt te staan! We nemen wat te drinken en genieten van het uitzicht. Met de bus terug en als we vanaf de halte teruglopen richting hotel komen we langs een gezellig tentje, waar het happy hour is en alle pizza's $12,-. Als echte Hollanders kunnen we dat niet afslaan natuurlijk, en we nemen er nog een wijntje bij ook!  Het was toch wel een lange dag dus vroeg onder de wol, morgenvroeg richting Blue Mountains!

Ik was uiteindelijk zo moe dat ik met mn bril op in slaap ben gevallen. Gelukkig konden we al vanaf half zeven ontbijten, want om kwart over zeven moesten we bij een hotel in de buurt klaar staan voor onze dagtrip. We worden samen met nog andere mensen met een busje opgehaald en naar een ander hotel gebracht, waar we over verschillende grotere bussen verdeeld worden. We zijn de laatsten in onze bus, en zitten in eerste instantie niet naast elkaar, maar mama gooit haar charmes in de strijd en vraagt de slapende Snees naast haar of hij naast de slapende Snezin naast mij wil gaan zitten en verdomd hij doet het nog ook. Een bus met bijna alleen Snezen dus, gezellig! Gelukkig ook nog een Engelsman, een stel uit Barbados en een stel uit New York dus we hebben toch wat aanspraak. Eerste stop is het Featherdale Wildlife Park en de Snezen worden wakker, selfietime! Eentje probeert zelfs een wallaby op te pakken, de idioot!! Er zijn koala's, wallaby's, echidna's wombats, dingo's en een heule luie Tasmaanse duivel, en verschillende soorten vogels. We hebben een uur, maar een goeie selfie duurt even, dus de Snezen komen een kwartier later aangeslenterd. In Leura gaan we lunchen en hebben we even om rond te kijken, geld te halen en wat te kopen. Van daaruit is het een klein stukje naar Scenic World, waar we als eerste met de Scenic Skyway over de vallei gaan en daarbij de eerste blik kunnen werpen op de Three Sisters en de prachtige blauw gekleurde vallei. Buschauffeur John staat ons weer op te wachten en heeft gevraagd hoe druk het is. Het blijkt mee te vallen, het maakt niet uit welke rit we als eerste doen, dus we besluiten eerst de Scenic Railway te doen, een treintje dat met een hellingsgraad van 53° naar beneden gaat in ons geval. Het is lastig om op je bankje te blijven zitten zelfs, zo steil! Beneden wandelen we een stuk van de Walkway, en nemen dan de Scenic Cableway weer terug naar het visitors centre, waar we weer in de bus terug gaan. Onderweg stoppen we nog bij een uitkijkpunt, en rijden we via het voormalige Olympisch dorp naar de Paramatta rivier, waar we afscheid nemen van John en op de boot stappen voor het laatste stuk naar Sydney. Het is behoorlijk fris op het bovendek, maar het aanzicht van een verlichte Harbour Bridge en Opera House, en de verlichte skyline van Sydney doen dat deels vergeten. We besluiten pas in Darling Harbour uit te stappen zodat we daar kunnen eten en naar het Hard Rock Café kunnen. We eten heerlijk, met een wijntje en een cocktail.

De volgende dag doen we lekker rustig aan, checken in bij Virgin voor de vlucht naar Cairns en kopen 1 stuk ruimbagage erbij, ontbijten om 9 uur en gaan dan eerst naar de dokter. Ik ben namelijk, hoe stom kun je wezen, mijn pil vergeten, en daar heb je helaas een recept voor nodig hier. Gelukkig hoefden we niet lang te wachten en een ervaring rijker maar een wat lichtere portemonnee lopen we weer naar buiten.
We lopen eerst door Hyde Park en bezichtigen het ANZAC monument voor de 1e wereldoorlog en alle internationale conflicten erna waar soldaten uit de staat New South Wales hebben deelgenomen. Heel indrukwekkend. Aan de andere kant komen we bij een kathedraal waar we natuurlijk een kaarsje opsteken. We willen shoppen, maar het blijft voornamelijk bij windowshoppen, de H&M heeft niet echt wat leuks en de rest is evenmin onze smaak en veel te duur, maar wel leuk om te zien. We vinden wel een tassenwinkel waar ik een koffertje koop en mama een handtas. Dat brengen we terug naar het hotel, om vanaf daar de trein te pakken naar de andere kant van het water, zodat we over de Harbour Bridge weer terug kunnen lopen. In 1 van de pilaren zit een museum en bovenop is een uitkijk, maar je moet daarvoor 200 treden op, dat was te gortig voor mama en ik wilde haar niet alleen op de brug laten staan. Dus we hebben nog maar wat meer foto's gemaakt van het Opera House, en toevallig gjng het cruiseschip dat we gisteravond aan de kade hadden zien liggen weer verder, dus daar hebben we op gewacht, wat een enorm gevaarte zeg! Echt honger hebben we niet, dus we halen een broodje bij de Subway en pakken de bus terug, om in het hotel wat te relaxen.

De laatste dag in Sydney gaan we naar het strand! We nemen de bus naar Coogee beach, waar we uit ons hemdje waaien, dat hadden we niet verwacht. We drinken een bakkie, laden de Opalcard op zodat we morgen nog naar het vliegveld kunnen,  en starten dan de 6km wandeling naar Bondi. Het is geen vlak duinpad, maar op en neer langs de veel ruigere kust dan we in Nederland gewend zijn. We komen onder andere langs Tamarama en Bronte beach voor we bij Sydney's bekendste strand komen: Bondi Beach! Het is er rustig, een stuk is afgezet voor grote vliegers, en de bekende lifeguards blijven in hun toren zitten. We eten fish&chips die tegen valt, halen bij een supermarkt wat eten voor vanavond en pakken dan de bus weer terug. We slapen een uurtje en eten dan, koffers inpakken en mandje in, morgenochtend vroeg op voor de binnenlandse vlucht naar Cairns, waar het volgende deel van ons avontuur gaat beginnen, de roadtrip naar Gold Coast!!

Geen opmerkingen: