zondag 29 september 2019

Townsville en Magnetic Island

Na de nacht Charters Towers starten we lekker rustig op, het is maar anderhalf uur terug naar Townsville, en ook al doen we rustig aan, we zijn te vroeg bij het hotel. Aangezien we net aan de andere kant van het water zitten, en het niet makkelijk aan te lopen is gaan we met de auto de stad in. We gaan naar het Museum of tropical Queensland, dat valt wat tegen, dus een deurtje verder naar het aquarium, wat echt supergoed is. Ze hebben ook een uitleg over de verschillende vissen tijdens een voermoment, dus dat pakken we ook nog mee voor we weer naar het hotel gaan, waar de kamer nu wel klaar is. We hebben uitzicht op de heuvels achter de stad. We installeren ons weer voor 2 nachten en eten dan wat bij Ribs and Rumps.

Na een onrustige nacht staan we op tijd op, ontbijten in een restaurantje om de hoek, supergoed, morgen weer! Daarna naar de ferry, maar helaas is het parkeerterrein vol, en ook die er tegenover kunnen we Rosie niet meer kwijt. We rijden een klein stukje terug, en met wat per ongeluk illegale acties zet ik hem op een andere parkeerplaats vlakbij (dat was overigens niet illegaal hoor!) En lopen we naar de ferry naar Magnetic Island, ook wel Maggie genoemd. Op de boot zitten we naast een paar Nederlanders, dat is al even geleden, dus we kletsen wat, en in 20 minuten zijn we er. We zoeken eerst een supermarkt op voor wat eten en drinken om mee te nemen, en vragen naar de bushalte. Die is vlakbij en als we doorlopen moeten we hem net redden, en gelukkig lukt dat ook, en rijden we naar de Forts voor de Fortswalk, waar we grote kans hebben om koala's te zien! Het is flink klimmen en soms klauteren, en ik ben supertrots op mama dat ze dat allemaal maar doet! Helaas geen koala's, maar wel een mooie ervaring. We nemen de bus verder naar Horseshoe Bay, waar we eerst eten, een bord pasta gaat er best in na die wandeling. Daarna een stukje door de branding gelopen om vervolgens vlakbij de eindhalte van de bus op het zand neer te ploffen voor de zonsondergang. We eten onze gehaalde broodjes op, en nemen dan de bus van kwart over zes weer terug, hij sluit mooi aan op de ferry.  Na een heerlijke douche pakken we de koffers weer in, boeken een excursie bij Airlie Beach, en ik mijn tandemsprong!

maandag 23 september 2019

Van Yungaburra naar Charters Towers

Als we met de ferry zijn geweest hebben we nog best wat tijd, in eerste instantie wilden we naar Kuranda en dan ergens bij Port Douglas slapen. Bij een winkelcentrum gaan we even wat eten en zoeken wat dingen op. Kuranda blijkt vrij duur, en je bent er best even mee bezig, dus we besluiten het over te slaan, en in plaats daarvan naar Yungaburra te rijden, dus we boeken gelijk een slaapplaats bij de Kookaburra Lodge, wat een kneuterig motelletje blijkt in een even kneuterig plaatsje. De rit er heen is schitterend, wel flink bochtig en veel stijgen en dalen.
We halen de spullen uit de auto en lopen dan gelijk de richting op die de eigenaresse aanwees richting Petersens creek, waar vogelbekdieren moeten zitten. We moeten over een smalle hangbrug, er staat een stel beneden aan de waterkant die zeggen dat ze er net een paar gezien hebben, maar dat ze de kreek verder in zijn gezwommen. We blijven nog even staan en verdomd, er komt een vreemd klein beestje aanzwemmen! Ze zijn kleiner dan ik dacht, razendsnel ook. Terwijl we het pad aflopen zien we er uiteindelijk een stuk of 4, leuk! We komen uit bij de straat waardoor we het dorpje in zijn gekomen, en volgen die dus weer richting hotel. We halen wat bij de take-away waar we meer van hadden verwacht, maar ach, het smaakt best. Voor de volgende ochtend hebben we ontbijt bij de kamer besteld, dus om acht uur wordt er aangeklopt en staan er heerlijke verse warme croissants met jam en jus d' orange. We zetten er een kop koffie en thee bij en zitten heerlijk buiten, wel met vestje want het is best fris hier, we hebben onder het dekbed geslapen vannacht.

Gister liet de eigenaresse een kaart zien van de omgeving met een aantal dingen om te doen in de omgeving. Dat nemen we deels over en rijden via de tegenvallende Malada Falls naar de Nerada theeplantage, de oudste theeplantage van Australië. We boeken een rondleiding met Devonshire tea, heel erg leuk, en niet alleen omdat er bij het theehuis een paar boomkangaroes zitten. Het is heel interessant, al moet ik moeite doen het te verstaan omdat mijn oor nog steeds dicht zit. Vermoed dat het toch geen water is, en andere druppels moet halen.  Aan het eind van de rondleiding krijgen we een flinke scone met jam en clotted cream. We bestellen 2 kipwraps om mee te nemen, en rijden dan weer verder richting Etty Bay, waar we nog kans hebben kasuarissen te zien, maar helaas. Het miezert ook steeds een beetje, en het waait flink. Na de wraps te hebben opgesmuld en een stukje over het strand te hebben gekuierd gaan we Rosie (zo hebben we de auto gedoopt) weer in voor de laatste 2 uurtjes richting Lucinda. Het landschap verandert weer, de suikerriet velden en bananenplantages komen weer terug, en het wordt warmer. Onderweg ook voor het eerst getankt, de dame was trots op ons 😁 dus we kregen 10% korting! Het Hinchinbrooke Marine Cove Resort blijkt wat anders te zijn dan we ons hadden voorgesteld, we zijn in een fishinglodge terecht gekomen! Omdat er ook een baramundi viswedstrijd is, is de eetgelegenheid aan de overkant daarvoor afgehuurd, en moeten we naar de pub een stuk terug om te eten. We delen de steak van 4 ons en nemen een flesje Prosecco en proosten op Jess haar verjaardag. Ik rijd in het donker terug, ook voor het eerst.

De volgende dag weer een lange rit, we ontbijten met thee en een appel, en rijden dan naar Coles om een echt ontbijt te halen. Ze hebben geen croissants ofzo, dus we halen bolletjes, andere broodjes voor vanavond, ham, kip, kaas en zalm, en crackertjes. Het wordt steeds warmer, en we gaan weer op weg. Onderweg op een picknick plaats eten we de broodjes, die nog bijna wegwaaien. Rondom Townsville is het even druk, maar daarna wordt het weer rustiger, en ook droger en warmer buiten, 29°C uiteindelijk. We komen veel roadtrains tegen, wat een wagens zeg, wat had papa dát mooi gevonden!
Ook zien we veel wallabies en roo's, maar op 1 na helaas allemaal doodgereden. We komen ook weer veel suikerrietplantages tegen, met bijhorende treinsporen, en dan ineens knipperen er rode lichten, en moeten we stoppen voor een lange trein vol geoogste suikerriet.
Wegwerkzaamheden ook weer genoeg deze rit, dus gas, afremmen en stilstaan, langzaam rijden, het komt allemaal weer langs vandaag. Rond half 3 zijn we op de camping, we hebben een cabin voor vannacht. Hij is nog kleiner dan onze oude caravan, maar netjes en met een lekkere douche. Als we geïnstalleerd zijn rijden we naar het dorpje om een apotheek te zoeken, mn oor zit nog steeds dicht dus het zal geen water zijn. Ik koop druppels en een spuit om het uit te kunnen spuiten. Als we naar de auto lopen belt Stijn! Hij mocht even bellen voor hij naar school moet, morgenochtend gaan ze naar Disney. Als we terug zijn op de camping hebben we het warm, dus we halen baddoeken bij de receptie, waar ze ons maar moedig vinden, en als we het water ingaan merken we wat ze bedoelen, brrr wat koud!!! Maar als je eenmaal door bent gaat het wel, dus we poedelen wat en douchen ons daarna warm.

dinsdag 17 september 2019

Cairns & Cape Tribulation

Wel raar hoor, inchecken voor een vlucht van bijna 4 uur en dan nog steeds in hetzelfde land zijn! Het was nog wel een dingetje om überhaupt om op het vliegveld te komen, want de trein naar het vliegveld reed net vandaag maar 1 kant op! We moesten dus 3x overstappen om er uiteindelijk te komen, dus gelukkig hadden we er al de tijd voor genomen. Ingecheckt hadden we ook al, dus op het vliegveld de labels en boardingcards printen, tassen afgeven en door de dou.... o nee, gewoon doorlopen naar de gate. Nog even wat te eten gehaald, en dan mogen we al het vliegtuig in. We hebben alweer 3 stoelen met z'n tweetjes.

In Cairns is het gelukkig een stuk warmer, al vindt de taxichauffeur het 'freezing' (hij loopt daarbij wel in zijn korte broek en korte mouwen trouwens dus zo koud zal hij het niet hebben).
Cairns is niet groot en we zijn snel bij het hotel, waar we een kingsize bed hebben in een mooie ruime kamer. We lunchen in een hotel vlakbij en gaan dan de auto ophalen, spannend!! We krijgen een redelijk nieuwe, rode Kia Cerato mee, mooie wagen wel, achteruitrijcamera, errug handig. Ik word gelijk in het diepe gegooid, hij staat op het parkeerdek op de 4e verdieping....gelukkig gaat er een medewerker ook naar beneden met een andere auto, en ik mag achter hem aanrijden. Maar hóe gaat dat ding ook weer rijden!! Uiteindelijk gevonden en ik rijd hortend en stotend naar het hotel een paar honderd meter verder, gelukkig is het eenrichtingsverkeer en 30km/u. Moet die linkervoet echt nog afleren te gebruiken, dus we staan een paar keer abrupt stil. Gelukkig is er voor de deur plek, en hoef ik niet het parkeerdak op. We draaien een was en hangen die op het balkon te drogen in de zon. Dan lopen we naar de Night Markets en Woolworths, beetje shoppen. Op weg terug missen we de video-oproep van Mar, en als we terug zijn staan zij net onder de douche, leuk dat tijdsverschil. Ze bellen weer als ze allemaal klaar zijn, en het is heel leuk om ze even te zien. We maken onze tassen klaar voor morgen en gaan dan naar bed.

Het is even haasten, maar gelukkig gaat de boot pas om 9 uur weg en zijn we op tijd bij de Reef Terminal voor onze dag op het Great Barrier Reef. De boot is gelukkig niet vol, dus we hebben de ruimte. In 90 minuten varen we naar het platform dat aan de buitenkant van het rif ligt. Ik boek een Snuba-dive, een combinatie tussen snorkelen en duiken, en ik doe een snorkelsafari langs het buitenste stuk rif met een marine-bioloog, allemaal even fantastisch, wat is dat mooi zeg! Zoveel vissen, groot en klein, en het koraal. We zien ook een Maori wrasse (Napoleonvis) die ze hier Wally noemen. Mama gaat met een semi-submersible het rif op, waar ook een marine-bioloog uitleg bij geeft. We hebben een uitgebreid lunchbuffet, en ik snorkel nog wat. Voor we er erg in hebben is het alweer tijd om terug te gaan, de dag is echt voorbij gevlogen!  Terug in het hotel douchen we en draaien nog een was. We eten pizza met een wijntje, en pakken de laatste dingen in, klaar voor de eerste autorit!

We ontbijten in het hotel en laden alles in de auto, stellen te Tom Tom in op stop nr 1, de Daintree Rivercruise, en we are on the road again! Het rijden is even wennen, gelukkig is Cairns geen grote stad en gaat alles goed. Het zij wel heel veel rotondes, ik kan het woord 'roundabout' niet meer horen, en het duurt wat langer dan verwacht allemaal, dus we besluiten de rivercruise vandaag over te slaan en gelijk door te rijden naar Cape Tribulation. We stoppen bij een uitkijkpunt, waar ook op dat moment een paraglider bezig is te vertrekken, erg gaaf om te zien. We gaan met de pont de Daintree rivier over en rijden het regenwoud in, uitkijken voor kasuarissen dus! Het is erg bochtig en het stijgt en daalt. Bij het Informatiecentrum doen we een canopy walk met audiogids, erg interessant. We lunchen er en gaan dan weer verder.
Ons huisje bij het Beach House ligt vlak bij het restaurant en de strandopgang. Helaas is er pas een krokodil gezien, dus pootje baden zit er hier niet in, en uiteindelijk zal het even duren voor we dat kunnen doen blijkt. We lopen over het strand en het is er prachtig en heel stil. We zien sporen van kasuarissen maar helaas de vogel zelf niet. We eten in het restaurant, en ik heb een salade met krokodil. We werken onze dagboeken bij, er is geen telefoon of wifi bereik dus even helemaal offline. We liggen vroeg, want we willen morgen de zonsopkomst zien!

Het is al we licht als we naar het strand lopen, en samen met een paar anderen zien we de zon opkomen, betoverend!
We ontbijten weer in het restaurant en halen dan een karretje voor de bagage. Alles de auto weer in, wat een ruimte, en dan de bochtige weg weer terug. Het gaat allemaal voorspoedig en sneller dan verwacht zijn we weer bij de ferry. Daar is het druk, er gaat eerst een tankwagen alleen naar de overkant, en als de boot weer terug is mogen wij, 3 rijen dik op de ferry. We gaan op weg naar de rivercruise, maar Ken leidt ons verkeerd, en we rijden te ver. Met Google Maps rijden we weer terug, en vinden het op tijd dus hoeven niet lang te wachten voor we de boot op mogen. De gids praat gelukkig duidelijk, want sinds de dag op het rif zit mijn linkeroor dicht, en hoor ik bijna niets ermee, heel irritant. We zien een aantal krokodillen, grote en kleintjes, en een paar vogels, daar had ik er meer van verwacht, maar het was erg leuk! We varen de rivier een stuk af en komen dan bij de ferry waar we die ochtend mee over zijn gegaan, grappig.

vrijdag 13 september 2019

Sydney

Zo, terwijl de road trains voorbij razen zit ik voor de cabin in de outback, en heb ik eindelijk de rust om ff verder te gaan met mijn verhaal.

De vlucht naar Sydney vertrekt wat later, en het regent en onweert inmiddels flink, wat het eerste deel van de vlucht wat hobbelig maakt.  Pas boven Australië wordt het beter, en wonder boven wonder slapen we beiden best wat, mede dankzij het feit dat we wederom 3 stoelen met z'n tweetjes hebben. Om even over elven landen we, en we zijn tot in de puntjes voorbereid op wat komen gaat, alle afleveringen van Border Security minstens 2x gezien dus kom maar op met die controles! We hebben de kaarten ingevuld, bij de paspoortcontrole vragen ze wat over de medicijnen, en bij de volgende controle kijken ze naar de kaart, lane 6 please.....en we lopen zo overal voorbij! Geen ondervragingen, ze hoeven niet te zien wat er allemaal in de tassen zit, geen camera's, nix nakkes nada noppes, have a nice stay ladies!

We halen wat te eten en een Opal card voor de treinen en gaan op weg naar het hotel. Het is ff zoeken, en behoorlijk heuvelachtig dus sjouwen met de tassen, maar eenmaal bij het hotel mogen we gelukkig gelijk de kamer op, en kunnen we ons even opfrissen en uitpakken. We gaan met de bus naar de botanische tuinen, ff puzzelen want er worden geen haltes omgeroepen, maar we komen er. Bij de ingang zien we een zwart witte ibis, wow! Verderop blijken het de lokale duiven en wemelt het er van. We slenteren wat langs de paden, komen bij het water en lopen een stukje naar rechts.......en kijken zó op het Opera House, bij ondergaande zon, zo onwerkelijk om hier nu echt te staan! We nemen wat te drinken en genieten van het uitzicht. Met de bus terug en als we vanaf de halte teruglopen richting hotel komen we langs een gezellig tentje, waar het happy hour is en alle pizza's $12,-. Als echte Hollanders kunnen we dat niet afslaan natuurlijk, en we nemen er nog een wijntje bij ook!  Het was toch wel een lange dag dus vroeg onder de wol, morgenvroeg richting Blue Mountains!

Ik was uiteindelijk zo moe dat ik met mn bril op in slaap ben gevallen. Gelukkig konden we al vanaf half zeven ontbijten, want om kwart over zeven moesten we bij een hotel in de buurt klaar staan voor onze dagtrip. We worden samen met nog andere mensen met een busje opgehaald en naar een ander hotel gebracht, waar we over verschillende grotere bussen verdeeld worden. We zijn de laatsten in onze bus, en zitten in eerste instantie niet naast elkaar, maar mama gooit haar charmes in de strijd en vraagt de slapende Snees naast haar of hij naast de slapende Snezin naast mij wil gaan zitten en verdomd hij doet het nog ook. Een bus met bijna alleen Snezen dus, gezellig! Gelukkig ook nog een Engelsman, een stel uit Barbados en een stel uit New York dus we hebben toch wat aanspraak. Eerste stop is het Featherdale Wildlife Park en de Snezen worden wakker, selfietime! Eentje probeert zelfs een wallaby op te pakken, de idioot!! Er zijn koala's, wallaby's, echidna's wombats, dingo's en een heule luie Tasmaanse duivel, en verschillende soorten vogels. We hebben een uur, maar een goeie selfie duurt even, dus de Snezen komen een kwartier later aangeslenterd. In Leura gaan we lunchen en hebben we even om rond te kijken, geld te halen en wat te kopen. Van daaruit is het een klein stukje naar Scenic World, waar we als eerste met de Scenic Skyway over de vallei gaan en daarbij de eerste blik kunnen werpen op de Three Sisters en de prachtige blauw gekleurde vallei. Buschauffeur John staat ons weer op te wachten en heeft gevraagd hoe druk het is. Het blijkt mee te vallen, het maakt niet uit welke rit we als eerste doen, dus we besluiten eerst de Scenic Railway te doen, een treintje dat met een hellingsgraad van 53° naar beneden gaat in ons geval. Het is lastig om op je bankje te blijven zitten zelfs, zo steil! Beneden wandelen we een stuk van de Walkway, en nemen dan de Scenic Cableway weer terug naar het visitors centre, waar we weer in de bus terug gaan. Onderweg stoppen we nog bij een uitkijkpunt, en rijden we via het voormalige Olympisch dorp naar de Paramatta rivier, waar we afscheid nemen van John en op de boot stappen voor het laatste stuk naar Sydney. Het is behoorlijk fris op het bovendek, maar het aanzicht van een verlichte Harbour Bridge en Opera House, en de verlichte skyline van Sydney doen dat deels vergeten. We besluiten pas in Darling Harbour uit te stappen zodat we daar kunnen eten en naar het Hard Rock Café kunnen. We eten heerlijk, met een wijntje en een cocktail.

De volgende dag doen we lekker rustig aan, checken in bij Virgin voor de vlucht naar Cairns en kopen 1 stuk ruimbagage erbij, ontbijten om 9 uur en gaan dan eerst naar de dokter. Ik ben namelijk, hoe stom kun je wezen, mijn pil vergeten, en daar heb je helaas een recept voor nodig hier. Gelukkig hoefden we niet lang te wachten en een ervaring rijker maar een wat lichtere portemonnee lopen we weer naar buiten.
We lopen eerst door Hyde Park en bezichtigen het ANZAC monument voor de 1e wereldoorlog en alle internationale conflicten erna waar soldaten uit de staat New South Wales hebben deelgenomen. Heel indrukwekkend. Aan de andere kant komen we bij een kathedraal waar we natuurlijk een kaarsje opsteken. We willen shoppen, maar het blijft voornamelijk bij windowshoppen, de H&M heeft niet echt wat leuks en de rest is evenmin onze smaak en veel te duur, maar wel leuk om te zien. We vinden wel een tassenwinkel waar ik een koffertje koop en mama een handtas. Dat brengen we terug naar het hotel, om vanaf daar de trein te pakken naar de andere kant van het water, zodat we over de Harbour Bridge weer terug kunnen lopen. In 1 van de pilaren zit een museum en bovenop is een uitkijk, maar je moet daarvoor 200 treden op, dat was te gortig voor mama en ik wilde haar niet alleen op de brug laten staan. Dus we hebben nog maar wat meer foto's gemaakt van het Opera House, en toevallig gjng het cruiseschip dat we gisteravond aan de kade hadden zien liggen weer verder, dus daar hebben we op gewacht, wat een enorm gevaarte zeg! Echt honger hebben we niet, dus we halen een broodje bij de Subway en pakken de bus terug, om in het hotel wat te relaxen.

De laatste dag in Sydney gaan we naar het strand! We nemen de bus naar Coogee beach, waar we uit ons hemdje waaien, dat hadden we niet verwacht. We drinken een bakkie, laden de Opalcard op zodat we morgen nog naar het vliegveld kunnen,  en starten dan de 6km wandeling naar Bondi. Het is geen vlak duinpad, maar op en neer langs de veel ruigere kust dan we in Nederland gewend zijn. We komen onder andere langs Tamarama en Bronte beach voor we bij Sydney's bekendste strand komen: Bondi Beach! Het is er rustig, een stuk is afgezet voor grote vliegers, en de bekende lifeguards blijven in hun toren zitten. We eten fish&chips die tegen valt, halen bij een supermarkt wat eten voor vanavond en pakken dan de bus weer terug. We slapen een uurtje en eten dan, koffers inpakken en mandje in, morgenochtend vroeg op voor de binnenlandse vlucht naar Cairns, waar het volgende deel van ons avontuur gaat beginnen, de roadtrip naar Gold Coast!!

zaterdag 7 september 2019

Hong Kong

Ongelofelijk maar waar, een week geleden was ik nog aan het werk! Voor mn gevoel is het veel langer geleden, maar heb aan de andere kant niet het gevoel dat ik al een week weg ben.
De vlucht naar Hong Kong vloog letterlijk voorbij, we hadden 3 stoelen voor ons tweetjes dus heerlijk de ruimte! We hebben vooral tv en film gekeken en wat muziek geluisterd en maar bar weinig geslapen. Op het vliegveld ging alles voorspoedig, we hebben een ov-kaart gekocht met 2 ritjes Airport Express. Ons hotel zit vlak bij Causeway Bay, waar de dag ervoor een demonstratie flink uit de hand was gelopen, maar gelukkig hebben we er niets van gemerkt. Het was even zoeken naar de uitgang, ook omdat een vriendelijke dame op het station ons de verkeerde weg wees (terug naar beneden met de trap omdat de roltrap omlaag in onderhoud was) maar uiteindelijk waren we er, volledig bezweet wat man wat was het klam en warm, en dat om 9 uur in de ochtend!
In eerste instantie zou de kamer pas na 2 uur klaar zijn, maar gelukkig kwam ze wat later (we zaten nog uit te puffen in de lobby en mama was zich in het toilet aan het opfrissen) melden dat we over 10 minuten op de kamer konden. Daar hebben we ons eerst verbaasd overhet uitzicht, we zitten op de 28ste verdieping!
We besluiten naar Victoria Peak te gaan, omdat het vrij helder weer is. Onderweg komen we niet echt iets tegen om te eten, dus gaan we eerst naar het Hard Rock café om wat te eten, en af te koelen. Van daaruit naar de Peaktram, mama kreeg nog korting (65+ hè 😋) wat een steil ding is dat! We lopen boven wat rond, het is best veranderd ten opzichte van 4 jaar geleden. Het begint flink te waaien, en we gaan (achteruit!) met het trammetje weer terug. Helemaal versleten gaan we terug naar het hotel, onderweg wat dingetjes gehaald om te eten. We kruipen in bed en zetten de wekker om 20:00, misschien kunnen we wat zien van de Symphonie of lights. Ik word rond elven denk ik wakker, doe de gordijnen dicht en zet de airco weer aan, maar op een fijnere temperatuur,  en ga weer slapen. Om 2 uur zijn we allebei wakker,  we rommelen wat en vallen een uurtje later weer in een diepe slaap.

Zo diep dat mama me om half tien wakker maakte! Het regende met vlagen, wat klonk alsof we in de caravan lagen. Rond twaalven zijn we toch maar op pad gegaan. Vanwege de harde wind was de kabelbaan naar de Big Buddha gesloten, en aangezien hij vanaf morgen ook een paar dagen dicht is voor onderhoud zit een bezoekje er niet in helaas.
We gaan naar Jamies Italian voor de brunch, vlak bij het hotel. Onderweg begint het hard te regenen en we schuilen onder de fly-over. Als het er uit ziet dat het minder hard regent lopen we het straatje in.....verkeerde inschatting helaas en we lopen te soppen in onze schoenen. Het eten was heerlijk en met een volle maag gaan we weer op pad. Shoppen in het winkelcentrum vlakbij, waar ook onze metro stopt. Nou ja, windowshoppen, want deze winkels zijn werkelijk vér buiten ons budget! Miu miu, Jimmy Choo, Prada, Hermés, Gucci, je kunt het niet bedenken of het zit er. We pakken de metro naar Central om de in town check-in te vinden voor morgen. We vragen of we de koffers al zo vroeg af kunnen geven, en dat kan! Morgen dus geen heen en weer gesjouw met de bagage.
Op weg naar de Star ferry naar Kowloon komen we langs een grote groep jonge mensen in schooluniform. Het blijkt het studentenprotest te zijn dat die dag gehouden wordt. Er wordt wat gescandeerd maar de sfeer is rustig. Op de ferry begint het harder te waaien en als we aan de overkant zijn wordt er omgeroepen dat veiligheidslevel 1 is afgeroepen ivm een tyfoon in de buurt. We kijken wat rond en gaan dan weer terug naar de overkant. Bij een supermarkt in de Ifc mall halen we wat te eten voor morgenochtend, gooien het af op de kamer en gaan dim sum eten bij een tentje vlak bij het hotel. Het was redelijk, maar geen Tim Ho Wan, mama heeft wél met stokjes leren eten! Op de kamer de tassen voor zover ingepakt en slapen, morgen een lange dag.

We hoeven niet heel vroeg uit te checken gelukkig dus doen op ons gemak. De receptioniste regelt een taxi, dus hoeven we de tassen niet te sjouwen bij de metro, maar worden we bij de in town check-in afgezet! Alles geregeld, maar met die bagage wordt het nog wel wat dalijk in Australië, geen rekening gehouden met de binnenlandse vlucht 😨
Daarna met de metro naar Sunny Bay, waar we over moeten stappen op een hele bijzondere metrolijn: de Disneylijn! De laatste dag gaan we naar Disneyland Hong Kong. De zon schijnt zowaar, hoewel er bewolking en regen voorspeld is. Een hoop attracties zijn helaas gesloten maar we gaan in Hyperspace Mountain, Winnie the Pooh, Mystic Manor en natuurlijk in It's a small world, wat de komende dagen niet meer uit mijn hoofd gaat. De parade is leuk, maar op een gegeven moment hebben we het echt wel gezien, en we zijn gaar. Op naar het vliegveld dan maar. Onze vlucht staat nog niet op het bord, dus we eten eerst wat bij de Mac, maar als hij er daarna nog niet op staat gaan we toch maar door de douane. Dat is een serie van electronische poortjes en scanners, en binnen een mum van tijd zijn we er doorheen! Aangezien er dezelfde dure winkels zitten als in de stad, zoeken we de douches op. Het kost wel wat, maar het is het meer dan waard, zalig! We hebben ook een massage geboekt, maar door een miscommunicatie is die van mij wat kort. De gate is nu inmiddels wel bekend, en we zitten er niet ver vanaf. Nog even wachtend, en dan op naar Sydney!

Later mates!

P.S. het uploaden lukt niet goed met de foto's erbij

donderdag 22 augustus 2019

2 handjes

We kunnen de dagen aftellen op 2 handen nu, 9 nachtjes slapen nog maar! Dat brengt nog wel de nodige stress met zich mee, want ik moet nog 6 dagen werken, en heb dus alleen het weekend vrij, en maandag en dinsdag de ochtend, maar die zijn gereserveerd door respectievelijk de kapster en de pedicure :D
Van het weekend dus een druk program, wassen, inpakken, afstrepen, opnieuw inpakken, alles er weer uit en dan waarschijnlijk donderdag definitief inpakken ;)

De onrusten in Hong Kong was ook wel een dingetje, maar het lijkt wat rustiger te zijn nu, en we hebben het wat losgelaten, als de boel weer dicht gaat, dan zien we dat wel, en komt de luchtvaart maatschappij wel met een oplossing om ons in Sydney te krijgen.

Het is ook zo leuk om te zien dat mama er steeds meer zin in begint te krijgen, en ook dingen op gaat zoeken om te doen. En het uitzwaaicomité is ook bekend, Ukkepuk gaat mee in het vliegtuig, wordt nog een gezellige boel!

Nog maar eventjes, het gaat hard zat, ik heb er echt zó'n zin in!!!!

zondag 30 juni 2019

Flink wat weken vooruit, en eigenlijk zijn alle voorbereidingen wel gedaan, op wat kleine dingetjes na. Auto is geboekt, net als de binnenlandse vlucht, visa's geregeld, internationale rijbewijzen, de overnachting in Cairns en ook ons logeeradres in Gold Coast is al besproken.

Misschien viel het je op, misschien niet, maar er staat inderdaad rijbewijzen, mama komt op het huurcontract en gaat ook rijden, stoer wijf die moeder van mij!

We hebben ook al 2 excursies geboekt, 1 in Sydney en 1 in Cairns. De eerste kwam ik tegen via TripAdvisor, een dagtocht naar de Blue Mountains.



https://www.tripadvisor.nl/AttractionProductDetail-g947961-d11446955-All_Inclusive_Blue_Mountains_Day_Trip_and_River_Cruise-Bondi_Greater_Sydney_New_South_Wales.html

De tweede kwam ik tegen via een blog dat ik al een tijd volg, die vol staat met verschillende bestemmingen en tips.
We gaan een trip maken naar het Great Barrier Reef, deze maatschappij heeft een ponton bij het outer reef, waarvandaan je allerlei activiteiten kunt doen zoals een glasbodemboot, helicoptervlucht, snorkelexcursie, proefduik, of je gaat lekker op het zonnedek zitten. Omdat mama nog niet weet of ze gaat snorkelen is dit een uitkomst, ieder kan doen wat zij wil, en je hoeft niet verschillende aparte excursies te boeken.



https://www.reefmagiccruises.com/

En zo zijn er nog maar een kleine 9 weken te gaan, we krijgen er allebei steeds meer zin in, en ga ik van de week mijn 'vakantiebox' van de vliering halen, en eens inventariseren wat ik nog nodig heb.

Later mates!